به گزارش فراتحلیل نیوز، گمانه‌زنی‌ها بالاخره درست از آب در آمد و عملکرد نامطلوب وزیر آموزش و پرورش، صدای اعتراض بهارستان‌نشین‌ها را هم بلند کرد؛ صدایی که آنقدر بلند بود تا در راهروهای پرپیچ‌وخم مجلس بپیچد و باعث شود استیضاح یکی از مهم‌ترین وزاری کابینه دولت سیزدهم رقم بخورد و احتمال عزل وزیر برود.

احتمالی که البته وزیر میان‌سال خیلی زودتر از آنکه مجلسی‌ها برایش رقم بزنند، پیش‌دستی و روز گذشته استعفای خود را تقدیم رئیس جمهور کرد تا از این پس به جای او رضامراد صحرایی، رئیس دانشگاه فرهنگیان به‌عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب شود و یوسف نوری، وزیر نه‌چندان خوش‌نام دولت سیزدهم عطای ماندن در ساختمان عریض و طویل وزارتخانه آموزش و پرورش را به لقایش ببخشد و ردای این سمت را از تن خود درآورد.

ماجرا از کجا آب خورد؟

اما ماجرا چه بود و چرا بهارستان‌نشین‌ها از عملکرد یوسف نوری به خشم آمدند و کمر همت به استیضاح او بستند؟ شاید در پاسخ به این سؤال، مهم‌ترین علت را باید تأخیر در پرداخت حقوق اسفندماه معلمان علی‌رغم انتقادها و فشارهای بسیار دانست؛ اعتراض‌هایی که البته باز هم راه به جایی نبرد و با وجود وعده و وعیدهای بسیاری از فرهنگیان حقوق خود را به‌طور کامل دریافت نکردند و نوروز را به سختی گذراندند.

همین مسئله هم اتفاقا باعث شد تا جمعی از فرهنگیان اقدام به راه‌اندازی کارزاری برای عزل وزیر آموزش و پرورش در سایت کارزار کنند. آن‌طور که در این سایت آمده: «با توجه به ناهماهنگی‌های ایجادشده بین وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه در پرداخت حقوق فرهنگیان و عدم پرداخت معوقات رتبه‌بندی، خواستار عزل وزیر آموزش و پرورش و همچنین رئیس سازمان برنامه و بودجه هستیم. مسئولیت تحقیر فرهنگیان با دو نهاد آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه است و باید با مسئولان این دو نهاد برخورد جدی صورت گیرد.»

به گفته مهدی اسماعیلی، نایب‌رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی به «تسنیم»، با وجود اینکه بعد از سالیان متمادی مجلس یازدهم توانست قانون رتبه‌بندی را
که علاوه بر افزایش انگیزه معلمان، نیم‌نگاهی نیز به ترمیم معیشت این قشر زحمت‌کش و اثرگذار جامعه داشته باشد به تصویب برساند؛ اما سوءمدیریت‌ها در مسیر نگارش آیین‌نامه و اجرای این قانون از سوی وزارت آموزش و پرورش شیرینی این قانون را به کام معلمان تلخ کرد.

متأسفانه فرصت‌سوزی‌هایی که در بحث تعیین رتبه‌بندی معلمان توسط وزارت آموزش و پرورش صورت گرفت، منجر شد که در یک اتفاق بی‌سابقه فرهنگیان ما آخرین کارکنان دولت باشند که حقوق اسفندماه‌شان واریز می‌شد.

این موضوع منجر به تحقیر معلمان ما شد؛ به‌ویژه اینکه وزارت آموزش و پرورش پس از کلی فشار اجتماعی در نهایت نیز نتوانست حقوق معلمان را به‌طور تمام و کمال پرداخت کند. با وجود ادعای مقامات وزارت آموزش و پرورش مبنی بر اینکه خطای سیستمی موجب تأخیر در پرداخت‌ها شده است. اما شاهد بودیم که معاون اول رئیس‌جمهور رسما اعلام کرد که وزارت آموزش و پرورش مقصر این سوءمدیریت بوده است.

البته از نظر مجلس سازمان برنامه و بودجه نیز در بروز این سوءمدیریت بی‌تقصیر نیست و به‌نظر می‌رسد لجبازی میان آموزش و پرورش و سازمان برنامه در این ماجرا بی‌تأثیر نباشد. او همچنین گفته که مجلس پس از بررسی دقیق ابعاد ماجرای عدم‌پرداخت حقوق معلمان، در این رابط تصمیم‌گیری خواهد کرد. اگر به این نتیجه برسد که وزیر صلاحیت لازم برای تصدی وزارت آموزش و پرورش را ندارد، موضوع استیضاح را مطرح خواهیم کرد.

اما تأخیر در واریز حقوق معلمان، تنها عملکرد ضعیف یوسف نوری نیست، بلکه ماجرای مسمومیت جمعی از دانش‌آموزان در مدارس مختلف در استان‌های کشور نیز انتقادهای مختلفی را به سمت وزیر آموزش و پرورش روانه کرد؛ مسمومیتی که ابتدا از مدرسی در قم شروع شد و سپس دانش‌آموزان دیگر را هم درگیر کرد و چندین ماه نیز طول کشید.

خط بطلانی بر همه اما و اگرها

اگرچه نمایندگان مجلس، پس از به تأخیرافتادن پرداخت حقوق معلمان به تکاپو افتادند تا وزیر آموزش و پرورش را به مجلس بکشانند و استیضاح کنند؛ ولی روز گذشته و قبل از اینکه این اتفاق رخ دهد، یوسف نوری پیش دستی کرد و از سمت خود استعفا داد تا به همه اماواگرها و عملکردهای نادرست و ضعیف خود خاتمه دهد؛ این درحالی است که قرار بر این بود تا نوری امروز در وبیناری به منظور تبیین نحوه اجرای قانون رتبه‌بندی معلمان و مسائل اخیر آموزش و پرورش با حضور اعضای هیئت ممیزه رتبه‌بندی کشوری با مدیران مدارس شرکت کند.

حالا، اما باید دید که پس از نقد و انتقادهای بسیار به عملکرد یوسف نوری، رئیس‌جمهور چه کسی را به‌عنوان جایگزین وزیر آموزش و پرورش انتخاب می‌کند؟ یا وزیر بعدی می‌تواند به چالش‌های موجود و پیش روی این وزارتخانه خاتمه دهد؟ آیا مشکلات معلمان و دانش آموزان با روی کار آمدن وزیر جدید خاتمه می‌یابد؟ پاسخ به همه این پرسش‌ها نیازمند صبر خواهد بود!