شهید مدافع حرم حسین هریری در وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «می‌روم تا انتقام سیلی مادر را بگیرم… آرزویم شهادت است اما هدفم از رفتن، فقط و فقط دفاع از حرم عمه‌جان حضرت زینب سلام‌الله‌علیها است. مگر عمریست که در روضه‌ها و عزاداری‌های اهل‌بیت(ع) دم نمی‌زنیم که، ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند، پس باید تنها شعار نداد بلکه عمل هم باید کرد. الان زمان عمل فرا رسیده است. من نمی‌توانم آن روزی را ببینم که ما باشیم، نسل بعد از ما هم باشد اما اثری از حریم اهل‌بیت(ع) نباشد. آن وقت نسل‌های بعد از ما هم، ما را مثل مردم کوفه مورد لعن قرار می‌دهند و می‌گویند، شماها بودید، جوان بودید، توانایی و آگاهی‌اش را داشتید و گذاشتید تا به حرم حضرت زینب سلام‌الله علیها جسارت بشه…؟! آن وقت چه جوابی باید به آنها بدهیم؟ نه، من نمی‌توانم چنین روزی را ببینم، حداقل اگر می‌خواهد روزی برسد که نسل‌های ما باشند و خدایی ناکرده، حرم نباشد، پس ما هم، نباشیم.»