تطهیرکنندگان چهره آمریکا این روزها مطابق معمول، مشغول جمع کردن رسوایی اخیر در ایالات متحده هستند و برای اینکار بویژه از مقایسه با حوادثی چون فتنه ۸۸ در ایران استفاده می کنند.
۳- آنها همانند ترامپ با صدور بیانیه های پیاپی، تنور ادعای تقلب خود را گرم نگاه داشتند.
تفاوت ها:
۱- مدعیان تقلب در آمریکا به ادعاهایی در حد ۱۱ هزار رای اکتفا کرده بودند ولی مدعیان تقلب در ایران ادعای تقلب ۱۱ میلیونی داشتند!
۲- مدعیان تقلب در آمریکا به نهادهای قانونی مراجعه کرده و در نهایت به قضاوت آن نهادها گردن نهادند ولی همتایان ایرانی شان از اساس سازوکارهای قانونی انتخابات را قبول نداشتند!
۳- مدعیان تقلب در آمریکا لااقل شواهدی قابل بررسی در محاکم قضایی داشتند ولی معترضان ایرانی بر روی داستان هایی همانند فرزند آذربایجان و داماد لرستان متمرکز بودند.
۴- هشت ماه طول کشید تا جمهوری اسلامی بلاخره تصمیم به محدود کردن ماشین بیانیه پراکنی سران غائله ۸۸ بگیرد ولی سردمداران آمریکا خیلی زود با مسدود کردن دسترسی رئیس جمهورشان به شبکه های اجتماعی دهان وی را بستند.
۵- مدعیان تقلب در آمریکا در اوج تنهایی بودند. نه تنها هیچ پشتیبانی نداشتند بلکه رسانه ها و دولت های غربی دائماً محکومشان می کردند درحالیکه معترضان ایرانی از حمایت تمام و کمال سیاسی و رسانه ای جهان غرب برخوردار بودند.
۶- در آمریکا، معترضان اشغال کننده کنگره، ده ها هزار سلاح شخصی داشتند ولی به نیروهای امنیتی شلیک نکردند درحالیکه در ایران نفوذی های پنهان شده در صفوف معترضان، جهت کسب سلاح به حمله به اماکن نظامی روی آوردند.
۷- در ایران نفوذی ها و سرویس های جاسوسی قدرت های غربی با اقدامات امنیتی و رسانه ای همانند قتل ندا آقاسلطان توانستند آتش اعتراضات را برای مدعیان تقلب روشن نگاه دارند، ولی معترضان آمریکایی حامی بزرگتری را نداشتند که برایشان اینگونه صحنه سازی کنند.
۸- و سر آخر اینکه پس از هشت ماه درگیر کردن کشور در آشوب و بلوا و به دنبال آن تحریم های دولت های غربی، آتش افروزان ایرانی لقب “فتنه گر” دریافت کردند ولی معترضان آمریکایی فقط با یک حمله به کنگره، “تروریست” خطاب شدند. گویا سردمداران آمریکا عادت دارند همه مخالفان خود را تروریست بخوانند حتی منتقدان داخلی خود را!
Tuesday, 19 March , 2024