در فیلم تبریزی، طرفداران هر دو جناح آبی و قرمز که غیرمستقیم به جناح‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا اشاره دارند، با ظاهر دانشجویان بسیجی و ارزشی به تصویر کشیده شده‌اند؛ هرچند این نوع پرداخت به قشر ارزشی پیش از هر چیز نمایانگر کینه کمال تبریزی نسبت به جریان انقلابی است، اما می‌توان آن را به فال نیک هم گرفت؛ انگار تبریزی جریانی انتقادپذیرتر و منعطف‌تر از جوانان بسیجی کشور پیدا نکرده است و در نتیجه، حتی به قیمت مضحک شدن فیلمش، در هر دو طرف دعوا از آن‌ها استفاده می‌کند