به گزارش حرف شما، حجت‌الاسلام احمد راهدار شامگاه پنج‌شنبه در جمع عزاداران حسینی هیأت انصارالحسین (ع) با اشاره به اهمیت بررسی هویت شیعی در تاریخ اسلام به تبیین نحوه نگاه کلی به حادثه عظیم عاشورا پرداخت و اظهار کرد: اگر بخواهیم کربلا را از نظر تاریخی بررسی کنیم، دو بخش را پیش روی خود داریم؛ بخش اول نقل و دیگری تحلیل است.

وی افزود: تحلیل تاریخی گاهی بررسی رخدادی خاص است و گاهی تحلیل خود تاریخ؛ یعنی اصل اعتبار تاریخ را مدنظر قرار می‌دهیم و درباره مبانی فلسفه تاریخ بحث می‌کنیم و از این بررسی به این نتیجه می‌رسیم که تاریخ بشریت یک جبهه کلان است و در آن دو جبهه حق و باطل قرار دارد که گاهی جبهه نفاق نیز به آن اضافه می‌شود.

استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: کل تاریخ نزاع جبههٔ حق و باطل است که هر دو یک محور یا قطب یا راهبر دارند؛ شیعه بر این باور است که محور جبهه حق پیامبران و در رأس آن‌ها پیامبر خاتم است.

رهدار ادامه داد: در جریان فتنه سال ۸۸، بعضی از افرادی که سطح درگیری را در حد دو نامزد انتخاباتی می‌دیدند؛ متوجه نبودند و می‌گفتند چرا ما فقط مرگ بر آمریکا می‌گوییم و بنابراین شعارهایی از قبیل مرگ بر چین و روسیه و… سر می‌دادند.

وی تصریح کرد: پاسخ این‌گونه افراد این است که وقتی ما با قطب جبهه باطل روبه‌رو می‌شویم، می‌خواهیم چیزی را به جهانیان بفهمانیم؛ ما به برکت امام خمینی (ره) قطب جبهه حق هستیم و باید با قطب جبهه باطل مبارزه کنیم و تا زمانی که آمریکا قطب جبهه باطل است؛ باید با او مبارزه کرد و سرگرم شدن به سربازان دشمن تقلیل سطح مبارزه است.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: خواستار مبارزه با قطب استکبار جهانی هستیم و هوشمندی امام خمینی در آن بود که ما را در جبهه حق مقابل قطب استکبار جهانی می‌دانست و نه فقط در مقابل شاه.

رهدار بیان کرد: حضرت امام (ره) در سخنرانی‌های خود به این نکته اشاره می‌کرد که شاه مقصود وی نیست و تنها مهره استکبار در ایران است و لذا هدف او به زیر کشیدن استکبار است.

وی اضافه کرد: صحنه کربلا در نگاه سطحی نشان‌دهنده آن است که امام حسین (ع) در جبهه حق و شمر و یزید در مقابل امام هستند اما به اعتقاد بنده این نگاه کاهش سطح دید است چراکه طرف امام در صحنه کربلا شمر، عمر سعد و یزید نیست.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه اظهار کرد: اگر کمی از زمین بالاتر برویم و بنگریم، کربلا صحنه‌ای بود که در آن خداوند می‌خواست یکبار دیگر به انسانش بنازد و می‌خواست یکبار دیگر نقص علم ملائکه را به رخشان بکشد و به آفریدن انسان افتخار کند؛ قطعاً کربلا یکی از جاهایی است که خدا «انی اعلم ما لا تعلمون» را به ملائکش فرمود.

وی عنوان کرد: روح واقعه کربلا درگیری امام حسین و یزید نیست بلکه درگیری امام و خداست ولی جنس این درگیری، نزاع و تقابل نیست بلکه خدا می‌خواهد به ملائکش بگوید همه انسان‌هایش اهل فساد و سفک دماء نیستند؛ بلکه حسین و حسینیانی هم هستند.

رهدار گفت: در صحنه کربلا، از اول تا آخر به ظاهر هیچ چیز به نفع امام حسین (ع) نیست؛ ولی یاران هر چه جلوتر می‌رفتند، محکم‌تر می‌شدند.

استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: خیلی‌ها در لشکر امام و عمر سعد تا اواخر باورشان نمی‌شد جنگی صورت بگیرد چراکه عمر با امام نسبت خانوادگی داشت ولی هر چه به آخر نزدیک می‌شد، یاران ابن سعد سست‌تر و یاران امام مستحکم‌تر می‌شدند.

وی افزود: بهترین‌های تاریخ خدا در رکاب حسین بودند، در تاریخ شهید کم نداده‌ایم ولی خدا کربلا را برای تاریخش نگه داشت. کربلا جای بهترین‌ها و میدان امتحان حسین است؛ خدا سخت‌ترین مصائب را برای حسین (ع) رقم می‌زند و لحظه‌ به‌ لحظه فشار را بر حسین (ع) زیادتر می‌کند و گویی امام با صبرش به خدا می‌گوید بچرخ تا بچرخیم.

رهدار گفت: با رجوع به کربلای امام حسین (ع) در کنار اهل سنت مظلوم فلسطین و سوریه که آباء و اجدادشان مقابل امام بودند، قرار می‌گیریم، یعنی کربلا صحنه نزاع نیست بلکه کربلا صحنه امتحان بهترین خلق خداست.

استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: کربلا وسیع‌ترین صحنه تقابل حق و باطل است؛ صحنه‌ای به وسعت تاریخ و جبهه حق که حاصل رسالت صدوبیست و چهار هزار پیامبر است همه در حسین (ع) جمع شده و در طرف مقابل هم ابلیس و جنودش به وسعت تاریخ؛ قرار است هرروز عاشورا باشد و تمام این تقابل عظیم، در یک نیم روز اتفاق افتد.

وی ادامه داد: ظرف، ظرف کوچکی است. یک نیم روز توان به دوش کشیدن بار رسالت صدوبیست و چهار هزار پیامبر را ندارد، بنا بر این حسین (ع) محملی می‌خواهد تا این ظرف را قابل کند و این محمل نماز است.

استاد حوزه و دنشگاه تصریح کرد: امام یک‌شب از عمرسعد فرصت می‌گیرد و تا صبح نماز می‌خواند و اما حسین (ع) مأموریت خود را به بهترین نحو انجام می‌دهد و عاشورا را تا ابد وسعت می‌بخشد و به همین سبب کل یوم عاشورا را مطرح می‌کنند.

انتهای پیام/ فارس